380 km w drodze i nocleg w jurcie pod klasztorem

Klasztor Amarbayasgalant lub „Klasztor Spokojnej Szczęśliwości” jest jednym z trzech największych buddyjskich ośrodków monastycznych w Mongolii. Kompleks klasztorny znajduje się w dolinie Iven w pobliżu rzeki Selenge , u podnóża góry Büren-Khaan w Baruunbüren sum (dystrykcie) prowincji Selenge w północnej Mongolii.

Klasztor został założony i sfinansowany na rozkaz cesarza Yongzheng (i ukończony za jego następcy cesarza Qianlong ) z dynastii Qing w Chinach , aby służyć jako miejsce spoczynku Zanabazara (1635–1723), pierwszego Jebtsundamba Khutuktu , czyli duchowego przywódcy buddyzmu tybetańskiego dla Khalkha w Mongolii Zewnętrznej i duchowego mentora przodka obu cesarzy, cesarza Kangxi . [2] Tradycja głosi, że podczas poszukiwań odpowiedniego miejsca na budowę klasztoru, grupa eksploracyjna natknęła się na dwóch młodych chłopców, Amura i Bayasqulangtu, bawiących się na stepie . Zainspirowali się do zbudowania klasztoru w tym samym miejscu i nazwania go na cześć dwójki dzieci, Amur-Bayasqulangtu. Bardziej prawdopodobne jest, że lokalizacja została wybrana, ponieważ znajdowała się w miejscu, w którym podróżujący Da Khuree (jego mobilny klasztor i główna rezydencja) lamy obozował w chwili jego śmierci. Budowa miała miejsce w latach 1727–1736, a szczątki Zanabazara przeniesiono tam w 1779 r.

Amarbayasgalant był jednym z niewielu klasztorów, które częściowo uniknęły zniszczenia podczas stalinowskich czystek w 1937 r., po których pozostały tylko budynki centralnej części. Wielu mnichów zostało straconych przez komunistyczny reżim kraju, a artefakty klasztorne zostały splądrowane.

Dziś pozostało tylko 28 świątyń. Prace restauracyjne rozpoczęto w 1988 r. dzięki funduszom UNESCO i prywatnym źródłom, a część nowych rzeźb zamówiono w Indiach

Zdjęcia (23)

Komentarze (0)