2018
24
lis
Zurych czyli w drodze
Szwajcaria, Zurych
Przejechano 1436 km
Z Warszawy wylatujemy z 20 minutowym opóźnieniem. Ale to nic, w Zurychu mamy prawie 5 h pomiędzy lotami.
Wychodzimy pooddychać świeżym szwajcarskim powietrzem. Potem wracamy na lotnisko. Odlot z gate E, dokąd wiezie nas kolejka.
Lotnisko, jak lotnisko, ale palarnie fajne. W jednej zainstalowano nawet kominek.
O godzinie 21.35 planowy odlot na Mahe. Gdzie będziemy jutro o 10.00 rano. Inaczej mówiąc noc w samolocie.
następny wpis z Seszeli, o ile internet dopisze, bo podobno tam z nim bywają problemy.
Tak czy siak z lotniska odbiera nas busik i wiezie wprost do hotelu (50 E/ 8 osób). 
Wychodzimy pooddychać świeżym szwajcarskim powietrzem. Potem wracamy na lotnisko. Odlot z gate E, dokąd wiezie nas kolejka.
Lotnisko, jak lotnisko, ale palarnie fajne. W jednej zainstalowano nawet kominek.
O godzinie 21.35 planowy odlot na Mahe. Gdzie będziemy jutro o 10.00 rano. Inaczej mówiąc noc w samolocie.
następny wpis z Seszeli, o ile internet dopisze, bo podobno tam z nim bywają problemy.
Tak czy siak z lotniska odbiera nas busik i wiezie wprost do hotelu (50 E/ 8 osób).
Zdjęcia (3)
Komentarze (4)
louis - 2018-11-24 21:44Nie martwcie się na zapas, Net na Mahe działa normalnie.
I polecam wyprawę poprzez wzgórza z Port Victorii do Bel Ombre, na zachodnie wybrzeże wyspy. Tam jest prawdziwy raj!
I polecam wyprawę poprzez wzgórza z Port Victorii do Bel Ombre, na zachodnie wybrzeże wyspy. Tam jest prawdziwy raj!
hop - 2018-11-25 05:31" Wo ist Zurich ? wo ist Zurich ? "
hop - 2018-11-29 14:56Seszele, Seychelles, Sesel – państwo wyspiarskie na Oceanie Indyjskim, ok. 1600 km od wybrzeży Afryki, położone na północny wschód od Madagaskaru. Pobliskie państwa i terytoria zamorskie to Mauritius i Reunion na południe oraz Malediwy na północny wschód.
Wyspy były pierwotnie niezamieszkane. Od X wieku były odwiedzane przez kupców arabskich. Na początku XVI wieku zostały odkryte przez Portugalczyków dla Europy. Od końca XVII do początku XVIII wieku stanowiły schronienie piratów europejskich. W połowie XVIII wieku archipelag został anektowany przez Francję. Nazwa wysp pochodzi od nazwiska francuskiego ministra finansów na dworze króla Ludwika XV, Jeana Moreau de Sechelles. W 1756 roku przybyli tu pierwsi osadnicy francuscy, którzy następnie sprowadzili na miejsce niewolników. Od 1794 roku Seszele znajdowały się pod okupacją Wielkiej Brytanii. W 1814 roku przynależność wysp została prawnie usankcjonowana przez traktat paryski. Kultura i język francuski pozostały dominujące. W 1903 roku stały się odrębną kolonią z gubernatorem (wcześniej zarządzane były przez władze Mauritiusu)[2]. Zniesienie niewolnictwa w Imperium Brytyjskim w 1833 roku doprowadziło do imigracji na wyspy ludności hinduskiej. Na początku XX wieku zaczęli napływać Arabowie z Mauritiusa. W 1964 roku powstały pierwsze krajowe partie polityczne: Zjednoczona Partia Ludowa Seszeli (SPUP) i Seszelska Partia Demokratyczna (SDP). SPUP miała socjalistyczny charakter a jej przywódcą był France-Albert René. SDP z kolei prezentowała program centroprawicy a jej liderem pozostawał James Mancham. Od 1970 roku Brytyjczycy zwiększali udział przedstawicieli Seszeli we władzach kolonii. Wybory do Rady Rządzącej wygrała SDP a premierem został Mancham[2].
W 1975 roku kraj uzyskał autonomię, rok później niepodległość w ramach brytyjskiej Wspólnoty Narodów. Prezydentem republiki został Mancham, premierem z kolei René. W 1977 roku SPUP pod wodzą René przeprowadziło bezkrwawy zamach stanu. Partia przemianowana w 1978 roku na Ludowy Front Postępowy Seszeli sprawowała monopartyjne rządy. Prezydentem i jednoczesnym szefem rządu pozostawał René[2]. W 1979 roku rząd powstrzymał próbę inwazji na kraj (zanim się rozpoczęła), którą obalony Mancham chciał przeprowadzić z pomocą amerykańskich dyplomatów w Kenii i na Seszelach (a według niektórych źródeł także rządu Francji)[3]. W latach 80. doszło do kilku nieudanych zamachów stanu. Część z nich była zorganizowana z udziałem apartheidowskiego RPA co potwierdziło niezależne dochodzenie ONZ. Według niektórych źródeł w próby obalenia rządu zaangażowana była również CIA[4]. W latach zimnej wojny Seszele pozostały neutralne i lawirowały między Zachodem a ZSRR[5]. W 1991 roku pod naciskiem opozycji rząd zainicjował proces demokratyzacji. W 1993 roku wprowadzono nową konstytucję, jednocześnie odbyły się wybory parlamentarne i prezydenckie. Zwycięstwo w nich odniósł René i jego partia (ponad 50% mandatów w parlamencie). Prezydent ustąpił z urzędu w 2004 roku, władzę po nim objął dotychczasowy wiceprezydent James Michel[2].
Polityka[edytuj | edytuj kod]
Seszele są republiką. Prawo wyborcze posiada każdy mieszkaniec powyżej 17. roku życia. System prawny bazuje na angielskim prawie zwyczajowym i francuskim prawie cywilnym.
Władza wykonawcza
Prezydent Seszeli, który jest także głową rządu jest wybierany w wyborach powszechnych na pięcioletnią kadencję. Prezydent France-Albert René został wybrany demokratycznie po reformach konstytucyjnych w 1992, ale władzę w państwie posiadał już od 1977. Ustąpił ze stanowiska w 2004 na korzyść swojego wiceprezydenta, Jamesa Michela. Głową państwa jest Danny Faure. Gabinet składa się z ministrów asygnowanych przez prezydenta.
Władza ustawodawcza
Parlament seszelski nosi nazwę Zgromadzenia Narodowego, składa się z 35 członków, z których 25 jest wybieranych bezpośrednio, podczas gdy pozostałe 10 osób zostaje wyznaczonych proporcjonalnie przez partie, które zdobyły ponad 9% głosów. Kadencja parlamentu trwa 5 lat.
Władza sądownicza: Sąd Najwyższy i Sąd Apelacyjny, sędziowie wybierani są przez prezydenta.
Wyspy były pierwotnie niezamieszkane. Od X wieku były odwiedzane przez kupców arabskich. Na początku XVI wieku zostały odkryte przez Portugalczyków dla Europy. Od końca XVII do początku XVIII wieku stanowiły schronienie piratów europejskich. W połowie XVIII wieku archipelag został anektowany przez Francję. Nazwa wysp pochodzi od nazwiska francuskiego ministra finansów na dworze króla Ludwika XV, Jeana Moreau de Sechelles. W 1756 roku przybyli tu pierwsi osadnicy francuscy, którzy następnie sprowadzili na miejsce niewolników. Od 1794 roku Seszele znajdowały się pod okupacją Wielkiej Brytanii. W 1814 roku przynależność wysp została prawnie usankcjonowana przez traktat paryski. Kultura i język francuski pozostały dominujące. W 1903 roku stały się odrębną kolonią z gubernatorem (wcześniej zarządzane były przez władze Mauritiusu)[2]. Zniesienie niewolnictwa w Imperium Brytyjskim w 1833 roku doprowadziło do imigracji na wyspy ludności hinduskiej. Na początku XX wieku zaczęli napływać Arabowie z Mauritiusa. W 1964 roku powstały pierwsze krajowe partie polityczne: Zjednoczona Partia Ludowa Seszeli (SPUP) i Seszelska Partia Demokratyczna (SDP). SPUP miała socjalistyczny charakter a jej przywódcą był France-Albert René. SDP z kolei prezentowała program centroprawicy a jej liderem pozostawał James Mancham. Od 1970 roku Brytyjczycy zwiększali udział przedstawicieli Seszeli we władzach kolonii. Wybory do Rady Rządzącej wygrała SDP a premierem został Mancham[2].
W 1975 roku kraj uzyskał autonomię, rok później niepodległość w ramach brytyjskiej Wspólnoty Narodów. Prezydentem republiki został Mancham, premierem z kolei René. W 1977 roku SPUP pod wodzą René przeprowadziło bezkrwawy zamach stanu. Partia przemianowana w 1978 roku na Ludowy Front Postępowy Seszeli sprawowała monopartyjne rządy. Prezydentem i jednoczesnym szefem rządu pozostawał René[2]. W 1979 roku rząd powstrzymał próbę inwazji na kraj (zanim się rozpoczęła), którą obalony Mancham chciał przeprowadzić z pomocą amerykańskich dyplomatów w Kenii i na Seszelach (a według niektórych źródeł także rządu Francji)[3]. W latach 80. doszło do kilku nieudanych zamachów stanu. Część z nich była zorganizowana z udziałem apartheidowskiego RPA co potwierdziło niezależne dochodzenie ONZ. Według niektórych źródeł w próby obalenia rządu zaangażowana była również CIA[4]. W latach zimnej wojny Seszele pozostały neutralne i lawirowały między Zachodem a ZSRR[5]. W 1991 roku pod naciskiem opozycji rząd zainicjował proces demokratyzacji. W 1993 roku wprowadzono nową konstytucję, jednocześnie odbyły się wybory parlamentarne i prezydenckie. Zwycięstwo w nich odniósł René i jego partia (ponad 50% mandatów w parlamencie). Prezydent ustąpił z urzędu w 2004 roku, władzę po nim objął dotychczasowy wiceprezydent James Michel[2].
Polityka[edytuj | edytuj kod]
Seszele są republiką. Prawo wyborcze posiada każdy mieszkaniec powyżej 17. roku życia. System prawny bazuje na angielskim prawie zwyczajowym i francuskim prawie cywilnym.
Władza wykonawcza
Prezydent Seszeli, który jest także głową rządu jest wybierany w wyborach powszechnych na pięcioletnią kadencję. Prezydent France-Albert René został wybrany demokratycznie po reformach konstytucyjnych w 1992, ale władzę w państwie posiadał już od 1977. Ustąpił ze stanowiska w 2004 na korzyść swojego wiceprezydenta, Jamesa Michela. Głową państwa jest Danny Faure. Gabinet składa się z ministrów asygnowanych przez prezydenta.
Władza ustawodawcza
Parlament seszelski nosi nazwę Zgromadzenia Narodowego, składa się z 35 członków, z których 25 jest wybieranych bezpośrednio, podczas gdy pozostałe 10 osób zostaje wyznaczonych proporcjonalnie przez partie, które zdobyły ponad 9% głosów. Kadencja parlamentu trwa 5 lat.
Władza sądownicza: Sąd Najwyższy i Sąd Apelacyjny, sędziowie wybierani są przez prezydenta.
Zasoby: 
21.002 
21.735 
1.082.149 
3.423 
